Silniki R6
R6 (oznaczany także jako I6) ? silnik spalinowy wyposażony w sześć cylindrów ustawionych wzdłuż wału korbowego w jednym rzędzie. Układ ten, mający 6 wykorbień, jest najprostszym rozwiązaniem zapewniającym całkowite wyrównoważenie silnika - zarówno od sił pierwszego jak i drugiego rzędu. Z tego względu nie jest w nim stosowany wałek wyrównoważający1. Wał korbowy podparty jest zazwyczaj na czterech bądź siedmiu łożyskach. Kolejność zapłonów w poszczególnych cylindrach to 1-5-3-6-2-4 lub 1-4-2-6-3-52. Silniki tego typu, z uwagi właśnie na całkowite wyrównoważenie, chętnie były stosowane w lotnictwie do napędu sportowych i turystycznych samolotów.
Silniki R6 montowane w samochodach osobowych osiągają pojemność skokową z przedziału 1,9 do 5,0 litra3. Znajdują one zazwyczaj zastosowanie w samochodach klasy średniej i średniej-wyższej.
Silniki R6 są wiodącym rozwiązaniem w zakresie napędów do ciężkiego transportu drogowego, dużych wywrotek, autobusów. Warto zwrócić uwagę, że silnik V8 mający cztery wykorbienia jest silnikiem gorzej wyrównoważonym, niż R6.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/R6_(silnik)
Najbardziej wartościowe części samochodowe
Istnieje wiele elementów, bez których żaden pojazd nie mógłby swobodnie funkcjonować. Należy do nich między innymi silnik czy sprzęgło. Niejednokrotnie możemy spotkać się ze stwierdzeniem, że wymiana tego typu elementów w samochodzie czy każdym innym pojeździe jest na tyle kosztowna, że nie opłaca się jej przeprowadzać. Szczególnie w przypadku aut starszych roczników, które przejechały już wiele kilometrów, takie operacje są nieopłacalne i jest to zapewne jedno z wielu kryteriów, które zniechęcają kupców do wyboru samochodów starszego typu. Z drugiej jednak strony, wiele wskazuje na to, że produkowane niegdyś samochody miały o wiele wytrzymalsze elementy i to sprawia, że wiele z nich, pomimo swoich lat, nadal pozostaje w doskonałej kondycji.
Efekt żyroskopowy
Zaletą silników rotacyjnych było dobre chłodzenie silnika (co umożliwiało zastosowanie wysokiego stopnia sprężania) i lekka konstrukcja, zwykle były też dobrze wyważone. Stąd były chętnie stosowane do napędu lekkich myśliwców np. Nieuport czy Sopwith. Efekt żyroskopowy wywoływany przez silnik utrudniał pilotaż, samolot był asymetryczny w pilotażu (zwroty w lewo i w prawo wykonywał z różną prędkością kątową). Było to zmorą dla młodych pilotów, doświadczeni potrafili to wykorzystać w walce. Silniki te miały jednak wady, jak duże zużycie oleju (w obiegu otwartym ? wyrzucanego z cylindrów na zewnątrz), duże zużycie paliwa a przede wszystkim trudność budowania silników większej mocy i o większej prędkości obrotowej. Silnik w układzie podwójnej gwiazdy miał tendencję do przegrzewania się, a duże wirujące masy utrudniały zamocowanie silnika w samolocie. Silniki rotacyjne miały też ograniczoną prędkość obrotową, co utrudniało ich wysilenie (uzyskanie zwiększonej mocy z danej pojemności skokowej). Aby ograniczyć obroty stworzono silnik birotacyjny, w którym cylindry z karterem obracały się w jednym kierunku a wał korbowy w przeciwnym. Znikły problemy z urywającymi się w locie cylindrami lecz wróciły kłopoty z chłodzeniem - silnik ten nie zyskał popularności.
Dodatkowo w silnikach rotacyjnych dochodziło do szybszego zużycia się części pracujących z uwagi na siły Coriolisa, dlatego po I wojnie światowej zaprzestano prac nad ich rozwojem. Jednakże stosowane były w lotnictwie (np. Bartel BM-4a, czy Hanriot H.14) do połowy lat 30.
Nie należy silnika rotacyjnego utożsamiać z silnikiem z tłokiem obrotowym (silnikiem Wankla).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_rotacyjny