Najbliższa rodzina często nie mają czas, aby zająć się osobą starszą czy chorą osobą, dlatego należy poszukać miejsc na przykład . Rehabilitacja oraz atmosfera w większości z nich jest dobra.Definicja rehabilitacji
Rehabilitacja medyczna ? kompleksowe i zespołowe działanie na rzecz osoby niepełnosprawnej fizycznie lub psychicznie (lub z deficytem w ww. obszarach), które ma na celu przywrócenie tej osobie pełnej lub maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej lub psychicznej, a także zdolności do pracy oraz do brania czynnego udziału w życiu społecznym.
Rehabilitacja jest integralną częścią procesu terapeutycznego, na równi z innymi metodami leczenia, współdecydującą o jego ostatecznej efektywności. Ze względu na zróżnicowanie oddziaływań rehabilitacja (szczególnie rehabilitacja neurologiczna ? neurorehabilitacja) jest często prowadzona przez interdyscyplinarny zespół terapeutyczny składający się z lekarzy różnych specjalności, fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych, pielęgniarek, logopedów, psychologów, muzykoterapeutów itp.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rehabilitacja_medyczna
Gdy sami nie możemy już zająć się dziadkiem, czy babcią
Opieka nad osobą starszą to spore wyzwanie i na pewno trzeba mieć do tego dryg, oraz morze cierpliwości. Jest to trudne i wymagające zajęcie, ponieważ z seniorem jak z dzieckiem, tylko takim większym i bardziej marudnym. Dlatego też nie każdy może i nie każdy powinien zajmować się starszą osobą.
Prywatne wizyty opiekunek mogą być dość drogie, jednak czasami nie mamy innego wyjścia i jako rodzina musimy zapewnić naszej babci, czy dziadkowi jak najlepszą opiekę. Sporo takich opiekunek posiada jeszcze wykształcenie pielęgniarskie i to właśnie takiej osoby powinniśmy szukać. Oprócz tego warto zapytać samego zainteresowanego, czy dana opieka mu odpowiada, czy nie.
Starość- definicja i znaczenie współczesne
Granica między wiekiem średnim człowieka a starością jest płynna i zmieniała się w ciągu wieków. W czasach prehistorycznych ludzie dożywali 30 (Neandertalczyk z Krapiny) - 35 lat (szkielety z Sima de los Huesos w Atapuerca). W starożytności człowiek 35-40-letni był uważany za człowieka starego. Średnia długość życia, a co za tym idzie "granica" starości na świecie bardzo wydłużyła się w XVIII, XIX oraz XX wieku, wraz z poprawą warunków życia, rozwojem medycyny oraz upowszechnieniem takich wynalazków jak np. kanalizacja, które podwyższały poziom higieny, oraz wynalezieniem szczepionek, które zapobiegały chorobom (zob. też oczekiwana dalsza długość trwania życia).
Zwiększenie długości życia skutkowało pojawieniem się dziadków co zwiększało szansę przeżycia młodych osobników, było skorelowane z rozwojem relacji społecznych i przekazywaniem doświadczeń.
W kulturach na całym świecie ludzie w podeszłym wieku byli zwykle obdarzani dużym szacunkiem - niekiedy nawet czcią - jako ludzie bardziej doświadczeni i mądrzejsi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starość