Jak wygląda droga szerzenia wścieklizny
Rezerwuar zarazków stanowią zarówno ssaki dzikie, jak i domowe. Z pierwszej grupy wymienić należy: lisy, jenoty, borsuki, nietoperze i inne zwierzęta mięsożerne, a także gryzonie i zajęczaki. Grupa ta ma obecnie największe znaczenie w rozprzestrzenianiu choroby. Do drugiej natomiast należą: psy i koty. Druga grupa miała pierwotnie duże znaczenie, lecz obecnie ze względu na masowe szczepienia zwierząt domowych zagrożenie jest niewielkie. W krajach tropikalnych Ameryki Południowej i Środkowej wścieklizna może być rozprzestrzeniana również przez żywiące się krwią zwierząt nietoperze z rodziny wampirów. Do zakażenia (zwierząt lub człowieka) dochodzi na drodze kontaktu bezpośredniego ? przez pokąsanie, oślinienie lub zanieczyszczenie mózgiem chorego zwierzęcia uszkodzonej skóry. Możliwe jest, choć u człowieka rzadkie, zakażenie na drodze powietrznej (kropelkowej i pyłowej) aerozolem odchodów nietoperzy w jaskiniach. Zdarzają się także zakażenia laboratoryjne drogą wziewną, przezspojówkową lub przezśluzówkową. Do wystąpienia choroby dochodzi u około 15-20% wystawionych na kontakt ? szczególnie osobników pogryzionych na pysku/twarzy, szyi, klatce piersiowej lub pokąsanych głęboko. Odnotowano także infekcje przez przeszczepienie organów (rogówka) od zmarłych dawców z nierozpoznaną wścieklizną. Nie opisano przeniesienia drogą pokarmową. Chorobę cechuje długi okres utajenia średnio od 1 do 3 miesięcy ? skrajnie od 10 dni do ponad roku. Chory człowiek jest także zakaźny dla otoczenia. Wirus znajduje się głównie w jego centralnym układzie nerwowym, ślinie i skórze, a w mniejszym stopniu także w łzach i soku trzustkowym.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%9Bcieklizna
O bezrasowcach
Między mieszańcem (wielorasowcem) a kundlem istnieje wyraźne rozgraniczenie. Mieszaniec jest wynikiem skrzyżowania dwóch odrębnych ras. Kundel natomiast jest potomkiem psów nieokreślonego pochodzenia, kundli lub mieszańców.
W Anglii, kolebce wielu ras i wystaw kynologicznych, istnieje podział psów na:
thoroughbred ? psy będące potomkami rodowodowych rodziców tej samej rasy, czyli psy rasowe (pod warunkiem, że rodzice mieli uprawnienia hodowlane)
inter-bred ? psy określane tym mianem to potomstwo psów tego samego typu, ale różnych ras np. charta afrykańskiego i charta węgierskiego
cross-bred ? nazwa mieszańców pochodzących od rasowych rodziców innej rasy i typu, np. potomek dobermana i wyżła niemieckiego długowłosego
half-bred ? psy będące efektem skrzyżowania się psa rasowego (rodowodowego) z nierasowym
mongrel ? psy będące potomkami nierasowych rodziców.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pies_nierasowy
Jakim zabiegom należy poddać psa już w okresie szczenięcym?
Na pewno pierwszą rzeczą, którą trzeba zrobić po przygarnięciu zwierzątka jest udanie się z nim do weterynarza i odrobaczenie go. Małe psy, podobnie jak małe dzieci, gryzą wszystko jak popadnie i w związku z tym mogą rozwijać się w ich organizmach bakterie różnego rodzaju. To może mieć bardzo poważne konsekwencje dla zdrowia i prawidłowego rozwoju małego pieska. Dlatego też nie wolno zapominać o nawet kilkukrotnym odrobaczeniu naszego pupila na samym początku. Następnie weterynarz sam zadecyduje, czy i kiedy konieczne jest następne szczepienie czy inne zabiegi. Warto monitorować rozwój psa pod okiem specjalisty, ponieważ dzięki temu zyskujemy pewność, że będzie się on rozwijał w prawidłowy sposób.